Page 9 - สามชุกตลาดร้อยปี ตลาดมีชีวิต พิพิธภัณฑ์มีชีวา

คำนิยม

รศ.ศรีศักร วัลลโภดม
ิ

ิ
ิ
ิ
่
ตลาดสามชุก : พพธภัณฑมีชีวต โดยคนสามชุกเพือคนสามชุก
่
จากประสบการณในการเรียนรและทำงานของขาพเจาเกียวกับพิพิธ
ู
ู
ภัณฑทองถินนันพิพิธภัณฑทีสรางขึนใหเปนแหลงเรียนรชีวิตวัฒนธรรมของ
้
่
้
่

้
้
้
่
่
่
คนในสังคมทองถินเพิงเกิดขึนราว ๑๐ กวาปมานีเอง โดยเริมตังแตพิพิธภัณฑ
วัดมวงของคนบานมวง อำเภอบานโปงจังหวัดราชบุร เปนพิพิธภัณฑที ่
ี
ั
8 แมวาจะไดรบการสนับสนุนอยางมากมายจากมหาวิทยาลัยศิลปากร
้
อนเปนองคกรของรัฐก็ตาม แตก็เกิดขึนจากสำนึกรักมาตุภูมิของผคนใน
ั
ู
ทองถิน และคนในทองถินมีความรสกเปนเจาของอยางแทจริงไมใชของรับ
ึ
่
่
ู
(บริจาค) หรือองคกรอืนๆ มาทำให เปนเหตุใหเกิดการเคลือนไหวของคนใน
่
่
่
่
ทองถินอืนๆ ทีอยากมีพิพิธภัณฑของตนเองบาง อยางเชนพิพิธภัณฑ
่
่
เขายีสาร อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม พิพิธภัณฑวัดหนองขาว

บานหนองขาว อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุร และพิพิธภัณฑวัดจันเสน
ี
ตำบลจันเสน อำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค เปนตน
้
ั
่
่
พิพิธภัณฑทองถินทีกลาวมานีมีลกษณะทีแตกตางจากพิพิธภัณฑ
่
่
้
่
่
้
่
ทองถินอืนๆ ทังทีมีมากอนและเกิดขึนใหม ในลักษณะทีเปนพิพิธภัณฑ
่
่
่
ู
่
ซึงเนนความรในเรืองชีวิตวัฒนธรรม ไมใชศิลปวัฒนธรรม อันเปนเรืองทีมัก
่
อยนอกเหนือการรับรและประสบการณรวมกันของคนในสังคมทองถิน
ู

ู
่
ทีมักเปนพิพิธภัณฑแสดงศิลปวัตถุทีใครๆ ซึงเปนคนนอกสังคมทองถิน
่
่
่
้
มาสรางใหและทำใหก็ได โดยเฉพาะบรรดาพิพิธภัณฑทังหลายของทาง
ึ
่
ู
่
รฐและเอกชนอืนๆ โดยทีชาวบานไมมีสวนรวมและรสกวาเปนเจาของ แต

ั